Bir zamanlar, küçük bir kasabada yaşayan minik bir kız çocuğu olan Elif vardı. Elif’in en sevdiği şey, her gece penceresinden ay ışığını izlemekti. Bir gece, ay ışığı öyle parlaktı ki, penceresinden içeri sızmaya başladı ve odasını sihirli bir atmosferle doldurdu.
Ay, Elif’e konuştu: “Merhaba Elif, sana bir sürprizim var. Benimle birlikte uykuya doğru bir yolculuğa çıkmak ister misin?”
Elif gözleri parlayarak “Evet!” dedi. Ay ışığı, Elif’i yavaşça kucakladı ve ikisi birlikte uçmaya başladılar. Bir bulutun üstüne çıkıp yıldızların arasında dans ettiler. Ay, Elif’e hayal dünyasında dolaşma fırsatı verdi.
Elif, renkli kuşların, ışıl ışıl kelebeklerin ve büyülü ormanların olduğu bir dünyada buldu kendini. Ay ışığı, Elif’e her nereye gitmek isterse gitme özgürlüğü verdi. Elif, masalsı yaratıklarla tanıştı ve güzellik dolu bir dünyada gezmeye doyamadı.
Sonunda, Ay Elif’e “Şimdi geri dönmeliyiz. Güzel rüyaların ve uykunun tadını çıkar.” dedi. Elif, ay ışığı ile evine geri döndü, gözleri mutlulukla parlıyordu. O günden sonra, her gece Elif, ay ışığına minnettar bir şekilde teşekkür ederdi, çünkü her uyku, Ay’ın büyülü dünyasında bir serüvenin başlangıcıydı.