Ali Kemal ve Hayrunnisa’nın doğayla olan macerası, bize doğayı korumanın ne kadar önemli olduğunu öğretiyor.
Bir zamanlar, yemyeşil ormanların ardında saklı, masmavi gökyüzünün altında Ali Kemal adında cesur bir çocuk yaşarmış. Ali Kemal, maceralara atılmayı çok severmiş. Yanında her zaman küçük kız kardeşi Hayrunnisa olurmuş. Hayrunnisa, sarı saçlarıyla güneş gibi parlayan, enerjik ve neşeli bir kızmış. İkisi de doğayı çok sever, her fırsatta ormanın derinliklerine gidip keşifler yaparlarmış.
Bir sabah, güneş daha yeni doğmuşken Ali Kemal, “Bugün büyük bir keşfe çıkalım!” diye neşeyle bağırmış. Hayrunnisa hemen yatağından fırlayıp, “Harika bir fikir!” demiş. Kahvaltılarını yaptıktan sonra ikili, çantalarına biraz yiyecek, su ve bir harita alıp ormana doğru yola çıkmışlar.
Orman, cıvıl cıvıl kuş sesleriyle yankılanıyormuş. Her ağaç, her çiçek, sanki onlarla konuşuyormuş gibi görünüyormuş. Ali Kemal ve Hayrunnisa, yolda ilerlerken büyük bir meşe ağacının altında dinlenen bir kaplumbağa ile karşılaşmışlar. Kaplumbağa, yavaşça başını kaldırıp çocuklara bakmış ve “Nereye böyle acele ediyorsunuz çocuklar?” diye sormuş.
Ali Kemal heyecanla, “Biz büyük bir maceraya çıkıyoruz! Ormanın en derin, en gizemli yerine gitmek istiyoruz!” demiş.
Kaplumbağa bilgece bir gülümsemeyle, “Eğer gerçekten ormanın en derin yerlerine gitmek istiyorsanız, doğanın sırlarını öğrenmelisiniz. Ağaçlarla, hayvanlarla ve hatta rüzgarla dost olmalısınız” demiş.
Hayrunnisa merakla, “Nasıl dost olabiliriz ki?” diye sormuş.
Kaplumbağa, “Her bir canlının bir hikayesi vardır. Onları dinlemeyi bilirseniz, doğa size yardımcı olacaktır” diye açıklamış.
Bu öğütten ilham alan Ali Kemal ve Hayrunnisa, her gördükleri hayvanla ve bitkiyle konuşmaya karar vermişler. Yola devam ederken, bir grup sincapla karşılaşmışlar. Sincaplar, ormanın içindeki büyük bir ağacın dallarına doğru zıplıyorlarmış. Ali Kemal, “Merhaba sincaplar! Ormanın en gizemli yeri nerededir, biliyor musunuz?” diye sormuş.
Bir sincap gülerek, “Ormanın gizemi, doğayla dost olabilmektir. Eğer gerçekten dostsanız, size yolu gösterebiliriz” demiş ve onları ağaçların ardındaki gizli bir patikaya yönlendirmiş.
Patika, rengarenk çiçeklerle dolu bir vadiye açılıyormuş. Hayrunnisa, çiçeklerin kokusunu içine çekip mutlulukla dans etmeye başlamış. Çiçekler onun etrafında adeta dans ediyor gibiymiş. Ali Kemal ise kardeşini izlerken, doğanın ne kadar mucizevi olduğunu düşünmüş.
Birdenbire vadinin sonunda dev bir şelale belirmiş. Şelalenin suları, gökkuşağı gibi rengarenk ışıklarla parlıyormuş. Ali Kemal ve Hayrunnisa hayranlıkla şelaleye yaklaşmışlar. Su, adeta onlara bir şey fısıldıyormuş.
Ali Kemal, suyun fısıldadıklarını anlamaya çalışarak, “Ne diyorsun?” diye sormuş. Şelalenin sesi, “Ben doğanın kalbiyim. Eğer suya, ağaca, hayvana zarar vermezseniz, doğa her zaman sizin dostunuz olur” demiş.
İkisi de, doğanın ne kadar değerli olduğunu ve ona zarar vermemeleri gerektiğini anlamışlar. Şelalenin arkasında saklı bir mağara fark etmişler. Mağaraya girdiklerinde, içeriği büyüleyici taşlarla dolu olduğunu görmüşler. Her bir taş, farklı bir renk ve ışık saçıyormuş. Orada, mağaranın ortasında bir hazine sandığı bulmuşlar. Ama bu, altın dolu bir sandık değilmiş. İçinde ormanın sırlarını anlatan kitaplar varmış.
Ali Kemal ve Hayrunnisa bu kitapları ellerine alıp okumaya başlamışlar. Kitaplarda, her canlının doğada bir görevi olduğu, her ağacın, her çiçeğin bir anlamı olduğu yazıyormuş. Ayrıca doğanın dengesi bozulduğunda, tüm canlıların bundan etkileneceği anlatılıyormuş.
İkili bu bilgileri öğrendikten sonra mağaradan çıkıp tekrar ormanın içine doğru yol almışlar. Şimdi doğayı daha da çok seviyorlarmış ve her adımlarında doğanın bir parçası olduklarını hissediyorlarmış. Ali Kemal ve Hayrunnisa, kaplumbağanın yanına geri dönmüşler.
Kaplumbağa, “Gördünüz mü? Doğa, size ne kadar cömert davrandı çünkü siz onunla dost oldunuz” demiş.
Ali Kemal, “Evet! Artık doğaya daha çok dikkat edeceğiz ve onu koruyacağız” diye yanıt vermiş.
Hayrunnisa ise, “Doğa bizim dostumuz. Onu sevmeli, ona zarar vermemeliyiz” diye eklemiş.
O günden sonra Ali Kemal ve Hayrunnisa, her gün ormanda yürüyüş yapar, doğanın sırlarını keşfederlermiş. Ağaçların gölgesinde dinlenir, kuşların şarkılarını dinler ve hayvanlarla dost olurlarmış. Artık biliyorlarmış ki, doğa onlara her zaman kucak açan bir dostmuş ve bu dostluğu kaybetmemek için doğayı korumak gerekiyormuş.
Çocuklarınız için isme özel masal yazdırın. Kendilerini özel hissettirecek masallarla onlara unutulmaz anılar bırakın.
Görüşleriniz bizim için çok kıymetli. Masalı okuduktan sonra düşüncelerinizi yazmanızı rica ederiz. Teşekkürler!
