Alp Ahmet ve Alin, ormandaki hayvanlardan cesaret, dostluk, liderlik ve bilgelik gibi hayatın en önemli derslerini öğrenmişlerdir.
Bir varmış, bir yokmuş… Evvel zaman içinde, kalbur saman içinde, Alp Ahmet adında cesur bir çocuk yaşarmış. Alp Ahmet, sarı saçları ve mavi gözleriyle her zaman maceraya atılmaya hazır, heyecan dolu bir çocukmuş. Kardeşi Alin ise daha bir yaşında, minicik elleriyle bebeklerine sarılan, sarışın, mavi gözlü, şirin mi şirin bir kızmış. İki kardeş, her gün birlikte oyun oynar, en sevdikleri oyuncaklarla vakit geçirirlermiş. Ama o sabah, sıradan bir sabah olmaktan çok farklıymış… Çünkü Alp Ahmet’in en sevdiği kırmızı yarış arabası Şimşek canlanmak üzereymiş!
Alp Ahmet, arabasıyla oynarken tekerleklerin hafifçe dönmeye başladığını fark etmiş. Şimşek’in farları bir anda parlayıp sanki göz kırpmış. Küçük Alin ise, abisinin şaşkın bakışlarına aldırmadan gülümseyerek Şimşek’e doğru koşmuş. Tam o anda, araba birdenbire neşeli bir sesle konuşmaya başlamış:
“Merhaba küçük kahramanlar! Benim adım Şimşek ve sizi büyülü bir orman macerasına götürmek istiyorum. Hazır mısınız?”
Alp Ahmet ve Alin heyecanla birbirlerine bakmışlar. Hiç tereddüt etmeden Şimşek’e atlamışlar ve maceraları başlamış. Şimşek’in tekerlekleri hızla dönmeye başlamış ve çocuklar kendilerini bulutların üstünde bulmuşlar. Gökyüzü renkli ışıklarla parıldıyor, bulutlar tüy gibi yumuşacık bir halı gibi onların altından akıp gidiyormuş. Bir süre sonra, büyülü ormanın eşiğine inmişler. Bu orman, daha önce gördükleri hiçbir yere benzemiyormuş; ağaçlar devasa, çiçekler ise gökkuşağı gibi parıldıyormuş.
“Hoş geldiniz,” diye bir ses duyulmuş aniden. Karşılarında zarif ama güçlü bir jaguar duruyormuş. Bu jaguarın adı Cesur‘muş ve Alp Ahmet’in gözleri hayranlıkla açılmış. Cesur, yavaşça yanlarına gelmiş ve yumuşak ama güçlü sesiyle konuşmuş:
“Ben ormanın koruyucusuyum. Hızlı ve çevik olabilirim, ama cesaretimi başkalarını korumak için kullanırım. Gerçek cesaret, korkularımızın üzerine gitmek ve dostlarımıza yardım etmektir.”
Alp Ahmet, Cesur’un sözlerini dikkatle dinlemiş. Kendi içinde bir cesaretin filizlendiğini hissetmiş. Tam o sırada Alin, heyecanla sevimli bir panda görmüş. Pandanın adı Neşe‘ymiş ve yuvarlanarak onlara doğru gelmiş. Neşe, şirin yüzüyle gülümsemiş ve Alin’in yanına oturmuş:
“Merhaba tatlım,” demiş Neşe, “Bu ormanda dostluk her şeydir. Gerçek mutluluk, paylaştığın dostluklarda saklıdır. Unutma, sevgi dolu bir kalp her zaman en değerli hazinedir.”
Alin, Neşe’ye sarılmış ve onun yumuşak tüylerini okşamış. İçinde sıcak bir dostluk hissi oluşmuş. Fakat ormanın sürprizleri henüz bitmemiş. Birdenbire, küçük bir kurbağa olan Zıpzıp, suyun kenarındaki göletten fırlayarak yanlarına zıplamış. Zıpzıp, neşeyle kahkahalar atarak zıplamaya devam ediyormuş ve Alin’e göz kırpmış:
“Hayatta her zaman zıplamalısın! Engelleri aşmak için bazen yüksek sıçramalar yapman gerekebilir. Korkma, her zaman daha yükseğe çıkmayı dene!”
Alin, Zıpzıp’ın sözlerine gülümsemiş ve onun gibi zıplamaya başlamış. Kahkahaları, ormanın derinliklerinde yankılanmış. Bu sırada, Alp Ahmet ise başka bir hayvanla tanışmış. Ormanın lideri, güçlü ve onurlu aslan Kral onlara doğru ağır adımlarla geliyormuş. Alp Ahmet’in kalbi biraz korkuyla atsa da, Kral’ın sakin ve güven dolu gözleri onu rahatlatmış.
“Ben Kral,” demiş aslan, “Bu ormanın lideriyim. Lider olmak, sadece güçlü olmakla değil, adaletli ve merhametli olmakla ilgilidir. Gücünü her zaman sevdiklerin için doğru yerde kullanmalısın.”
Alp Ahmet, Kral’ın bu bilgece sözlerini dikkatle dinlemiş. Lider olmanın, sadece güç değil, aynı zamanda adalet ve sorumluluk gerektirdiğini anlamış. Fakat macera burada bitmemiş. Ormanın derinliklerinden bir yılan sürünerek yanlarına gelmiş. Bu yılanın adı Bilge‘ymiş. Bilge, sessiz ama derin bir sesle konuşmuş:
“Ben Bilge’yim. Sessizliğimle bilinir, bilgeliğimle yol gösteririm. Hayat, her zaman hızlı olmakla ilgili değildir. Bazen durup düşünmek ve öğrenmek en büyük güçtür.”
Alp Ahmet, Bilge’nin sözlerinden çok etkilenmiş. Bazen durup düşünmenin ve sabırlı olmanın ne kadar önemli olduğunu anlamış.
Bu sırada Alin, etrafında dolanan sevimli bir köpek fark etmiş. Köpeğin adı Sadık‘mış ve kuyruğunu sevgiyle sallayarak Alin’e yaklaşmış:
“Sadakat, sevgi ve güvenin en büyük göstergesidir. Sevdiklerinin yanında olmak ve onlara her zaman sadık kalmak en önemli şeydir.”
Alin, Sadık’a sarılmış ve onun sevgi dolu enerjisiyle mutlu olmuş. Birdenbire, ormanın yüksek dallarında bir kaplan gölgesi belirmiş. Bu kaplanın adı Gölgem‘miş. Gölgem, sessiz adımlarla Alp Ahmet’e yaklaşmış ve derin bir sesle konuşmuş:
“Bazen görünmez kalmak, en büyük gücü keşfetmektir. Sessizlik ve sabır, seni en doğru yola götürür. Kendini keşfetmek için bazen yalnız kalmak gerekir.”
Alp Ahmet, Gölgem’in derin sözlerini dinlemiş ve kendini daha iyi anlamak için zaman ayırması gerektiğini fark etmiş.
Bir süre sonra, Şimşek’in sesi yeniden duyulmuş: “Artık dönme zamanı,” demiş nazikçe. “Bugün burada öğrendiğiniz dersler sizinle kalacak. Her bir hayvandan aldığınız bu değerli bilgileri, hayatınıza taşıyın ve asla unutmayın.”
Alp Ahmet ve Alin, Şimşek’e binip eve doğru yola çıkmışlar. Yolda, Alp Ahmet ormandaki tüm hayvanların ona öğrettiklerini düşünmüş; cesaret, liderlik, dostluk, bilgelik… Alin ise neşe dolu pandayı, zıplayan kurbağayı ve sadık dost köpeği hatırlayarak gülümsüyormuş.
Eve döndüklerinde, iki kardeş bu büyülü maceranın etkisi altında kalmışlar. O gece, Alp Ahmet ve Alin, öğrendikleri tüm dersleri kalplerinde hissederek derin bir uykuya dalmışlar. Şimşek ise, bir gün yeniden onları yeni bir maceraya götürmek için sessizce beklemeye devam etmiş.
Alp Ahmet ve Alin adına Yapılan Fidan Bağışının Sertifikası
Çocuklarınız için isme özel masal yazdırın. Kendilerini özel hissettirecek masallarla onlara unutulmaz anılar bırakın.
Görüşleriniz bizim için çok kıymetli. Masalı okuduktan sonra düşüncelerinizi yazmanızı rica ederiz. Teşekkürler!
