Hayaller, gerçekliğe giden ilk adımlardır. Cesaret ve kararlılıkla hareket ettiğimizde, en zorlu engelleri bile aşabiliriz.
Bir varmış, bir yokmuş… Gökyüzünde parlayan yıldızlar, geceyi aydınlatırken, 6 yaşındaki Ayaz yatağına uzanmış, elindeki küçük polis arabasına hayranlıkla bakıyormuş. Bu sıradan bir gece gibi görünse de, Ayaz’ın içinde bambaşka bir heyecan kaynıyormuş. O, bir gün suçluları yakalayan cesur bir polis olmayı hayal edermiş. Her gece yatmadan önce, polis arabasıyla çıktığı maceraları kafasında canlandırır, kendini şehrin kahramanı olarak hayal edermiş. Ama bu gece farklıydı; Ayaz’ın hayalleri, gerçeğe dönüşmek üzereydi.
Odasındaki polis arabası, bir anda parlamaya başlamış. Parlak bir ışık, odanın duvarlarını aydınlatmış, sonra ışık büyümüş, büyümüş ve Ayaz’ı içine almış. Gözlerini açtığında, kendini tanımadığı bir şehirde bulmuş. Bu şehir öyle sıradan bir şehir değilmiş; gökyüzünde uçan arabalar, yollar boyunca dev robotlar yürüyormuş. Işık hızında ilerleyen trenler ve gökdelenler arasındaki sokaklar, renkli ışıklarla parıldıyormuş. Ayaz, şaşkınlıkla etrafına bakarken, birden bire fark etmiş ki, elinde gerçek bir polis telsizi ve önünde kocaman bir polis arabası varmış.
Ayaz, “Bu bir rüya olamaz!” diye düşünürken, telsizden bir anons duyulmuş: “Dikkat, dikkat! Şehrin merkezinde büyük bir soygun gerçekleşiyor. Hemen harekete geçin!” Ayaz’ın kalbi hızla çarpmaya başlamış. “Bu benim görevim!” diye bağırmış Ayaz, direksiyona geçerek. Polis arabası, mavi ışıklarını yakmış ve bir anda havalanmış! Evet, bu araba hem uçabiliyor hem de yerden hızla gidiyormuş.
Şehrin merkezine vardığında, büyük bir kalabalık toplanmış. İnsanlar endişeyle etrafa bakarken, bankanın önünde ellerinde lazer silahlarıyla hırsızlar bekliyormuş. Ayaz, cesurca arabanın kapısını açıp dışarı çıkmış. “Durun! Ben Polis Ayaz! Sizi durduracağım!” diye haykırmış. Hırsızlar, Ayaz’ın kararlılığını görünce şaşırmışlar, ama içlerinden biri hemen kaçmaya başlamış.
Ayaz, hiç vakit kaybetmeden polis arabasına atlamış ve hırsızın peşine düşmüş. Hırsız, şehrin en karışık sokaklarına girmiş. Bu sokaklar her an değişiyormuş; yollar kıvrılıp bükülüyor, binalar yer değiştiriyormuş. Ayaz, dikkatini toplayıp, hızla bu karmaşık labirentte ilerlemeye başlamış. “Yollar ne kadar değişse de, peşini bırakmayacağım!” diye fısıldamış kendine.
Bir an, dev bir robot aniden önüne çıkmış. Ayaz, direksiyonu hızla kırıp robotun altından geçerek yoluna devam etmiş. Hırsız, bu sefer şehrin en yüksek binasına tırmanmaya başlamış. Ayaz, polis arabasını binanın tepesine doğru uçurmuş. Tam hırsızı yakalayacakken, hırsızın lazer silahı ateşlenmiş ve Ayaz bir adım geri çekilmiş. Ancak, yılmamış. Cesurca hırsıza doğru atılmış, silahı elinden alıp kelepçeleri takmış. “Adalet her zaman kazanır!” demiş Ayaz, gururla gülümseyerek.
O sırada, şehrin halkı toplanmış, Ayaz’ı alkışlamaya başlamış. Herkes bu küçük ama cesur polise hayran kalmış. Ayaz, halkın sevgi dolu bakışları altında, gökyüzüne bakarak derin bir nefes almış. “Bir gün gerçek bir polis olacağım ve şehrimi hep koruyacağım,” diye mırıldanmış.
Tam o sırada, tekrar bir ışık patlaması olmuş ve Ayaz kendini yatağında bulmuş. Elindeki küçük polis arabası hala parlıyormuş, ama artık biliyormuş ki bu sadece bir hayal değilmiş. O bir gün gerçekten büyük bir polis olacak, hayallerinin peşinden gidecekmiş.
Ve Ayaz, her gece bu macerayı hatırlayarak daha da kararlı bir şekilde uykuya dalmış… çünkü o, hayallerine ulaşmak için hiçbir engelin onu durduramayacağını artık biliyormuş.
Çocuklarınız için isme özel masal yazdırın. Kendilerini özel hissettirecek masallarla onlara unutulmaz anılar bırakın.
Görüşleriniz bizim için çok kıymetli. Masalı okuduktan sonra düşüncelerinizi yazmanızı rica ederiz. Teşekkürler!
