Her canlı, günün sonunda huzuru bulup, uykuya geçmek için bir yolculuğa çıkar. Huzur, küçük şeylerde, sessizlikte ve doğanın kollarında saklıdır.
Bir varmış, bir yokmuş… Yemyeşil, masmavi bir ormanın tam ortasında, sıcacık yuvasında yaşayan küçük bir ayı kardeş varmış. Bu minik ayı, her gün ormanın içinde koşturur, ağaçların arasında saklanır, kuşlarla ve diğer hayvanlarla oyunlar oynarmış. Gün boyu yorulmadan koşar, sıcacık güneşin altında eğlenirmiş. Ama bir gün, güneş gökyüzünde alçalmaya başlamış, ormanın üzerini kocaman gölgeler kaplamış.
Akşam yaklaşmış, güneş bir portakal gibi turuncu renklere bürünüp ufukta kaybolurken, ayı kardeş oyunlarını bırakmış. Yorgun patileriyle ağır adımlarla yuvasına doğru yürümeye başlamış. O an, ormanda bir sessizlik hüküm sürmeye başlamış. Kuşlar yuvalarına çekilmiş, rüzgarın sesi fısıltılar halinde yaprakların arasından geçiyormuş. “Hava ne kadar da güzel,” diye düşünmüş ayı kardeş. “Artık uyuma vakti geldi.”
Ayı kardeş, yuvasına doğru ilerlerken başını yukarı kaldırmış. Gökyüzü lacivert bir battaniye gibi ormanın üstüne serilmiş, parlak yıldızlar ışıl ışıl parlıyormuş. Her biri ona göz kırpar gibi yanıp sönüyormuş. “İyi geceler yıldızlar,” demiş ayı kardeş tatlı bir sesle. Yıldızlar, sanki ona cevap verirmiş gibi daha parlak parlamışlar.
Yuvasının kapısına geldiğinde, yumuşacık adımlarla içeri girmiş. Yuvanın içi sıcacıktı, tam da uyumak için harika bir yer. Ayı kardeş, sevdiği battaniyesine sarılarak yuvarlak yatağına doğru yürümüş. Yatağı onu kucaklar gibi yumuşacıktı. Yavaşça yatağına uzanmış, battaniyesini üzerine çekmiş ve derin bir nefes almış.
Ama ayı kardeş, uyumadan önce ormana bir veda etmek istemiş. “İyi geceler orman,” diye fısıldamış hafif bir sesle. Ağaçlar hafif bir hışırtıyla ona veda etmiş. Rüzgar, yuvasının önünden tatlı bir meltem gibi esmiş. Kuşlar çoktan uykuya dalmış, ormanın her köşesi sessiz ve huzurluymuş.
Ayı kardeş, patilerini göğsüne çekmiş, gözlerini yavaşça kapamış. Uyku, ona nazikçe yaklaşmış, başını okşayarak ona sarılmış. Küçük ayıcığın nefesi yavaşlamış, kalbi huzurla dolmuş. Bir süre sonra, tatlı rüyaların büyülü dünyasına adım atmış. Gökyüzündeki yıldızlar, sanki onun rüyalarını korur gibi nöbet tutmaya devam etmiş.
Ormandaki her şey, ayı kardeşle birlikte uykuya dalmış. Rüzgar hafifçe esmiş, yıldızlar parıldamış ve gecenin büyüsü ormanın her köşesine yayılmış. Ayı kardeş, huzurun kollarında tatlı uykusuna dalmış, yıldızların ışığında rüyalar alemine doğru yolculuğa çıkmış.
Ve böylece, ayı kardeş de, ormandaki tüm canlılar gibi gecenin huzurunda uykuya dalmış. Ne kadar koşarsak koşalım, ne kadar yorulursak yorulalım, günün sonunda hepimiz bir yıldız gibi parlayan huzuru bulur ve tatlı bir uykuya kavuşuruz.
Çocuklarınız için isme özel masal yazdırın. Kendilerini özel hissettirecek masallarla onlara unutulmaz anılar bırakın.
Görüşleriniz bizim için çok kıymetli. Masalı okuduktan sonra düşüncelerinizi yazmanızı rica ederiz. Teşekkürler!
