Bu masal, arkadaşlık ve paylaşmanın hayatı nasıl daha güzel kıldığını anlatıyor.
Bir varmış, bir yokmuş… Masmavi gökyüzünün altında, yemyeşil ağaçlarla kaplı huzurlu bir orman varmış. Bu ormanda türlü türlü hayvanlar yaşar, birbirleriyle dostça vakit geçirirlermiş. İşte bu ormanın bir köşesinde, minicik ama bir o kadar sevimli bir kız çocuğu olan İnci de yaşarmış. İnci, beyaz tenli ve sakin yapısıyla ormandaki hayvanların en yakın dostuymuş. O, her sabah gözlerini açtığında ormana bakar, kuş cıvıltılarını dinler ve huzurla gülümsermiş. Ancak İnci’nin en çok sevdiği şeylerden biri, günün sonunda güzel yemekler yemekmiş.
Bir gün, İnci ormanda dolaşırken karnının acıktığını hissetmiş. “Acaba bugün ne yiyeceğim?” diye düşünürken, minik bir sincap yanına yaklaşmış. Sincap, elinde bir ceviz tutuyormuş ve “Merhaba İnci! Bugün birlikte yemek yemeye ne dersin?” diye sormuş.
İnci gülümsemiş ve sincapla birlikte yemyeşil çimenlerin üzerine oturmuş. O sırada ormanın diğer dostları da onlara katılmaya başlamış. Bir tavşan, minik patileriyle taze havuçlar taşımış. Bir kaplumbağa, sırtında kocaman bir yaprağın üstünde meyveler getirmiş. İnci, bu dost canlısı hayvanların arasında kendini çok mutlu hissetmiş. Her biri İnci için lezzetli yiyecekler getirmişti.
İnci eline bir elma almış ve ısırırken, “Sizlerle bu güzel ormanda yaşamak ne kadar güzel!” demiş. Hayvanlar gülümsemiş ve ona, “Sen bizim en sevdiğimiz dostumuzsun, seninle paylaşmak bize mutluluk verir,” diye cevap vermişler.
O günden sonra İnci, her gün ormandaki dostlarıyla birlikte vakit geçirmiş. Yemek yemeyi her zaman sevse de, bu dostlarıyla paylaştığı anlar onun için en değerli anılar haline gelmiş. Her sabah ormanın kuş sesleriyle uyanmış, her akşam ise dostlarıyla birlikte yiyeceklerini paylaşmış.
Bir gün, İnci’nin en sevdiği kedi dostu Pamuk yanına gelmiş. Pamuk, beyaz yumuşak tüyleriyle İnci’ye sokulmuş ve “Bugün senin için özel bir yemek hazırladık,” demiş. İnci, Pamuk’un peşinden gitmiş ve ormanın ortasında kocaman bir sofrayla karşılaşmış. Ormandaki tüm dostları, bu sofrada yerlerini almışlar. Meyveler, taze sebzeler, cevizler ve daha birçok yiyecek onları bekliyormuş.
O gün, İnci dostlarıyla en güzel yemeği yemiş. Karnı doymuş, kalbi sevinçle dolmuştu. Ve o an anlamış ki, yemek sadece karnı doyurmak için değil, dostlarla paylaşmak için en güzel vesilelerden biriymiş.
Çocuklarınız için isme özel masal yazdırın. Kendilerini özel hissettirecek masallarla onlara unutulmaz anılar bırakın.
Görüşleriniz bizim için çok kıymetli. Masalı okuduktan sonra düşüncelerinizi yazmanızı rica ederiz. Teşekkürler!
