Melina’nın park macerası bize doğanın ne kadar değerli ve büyüleyici olduğunu öğretiyor. Her çiçek, her arı, her kuş doğanın bir parçasıdır ve bu dengeyi korumak için hepsi bir arada çalışır.
Bir zamanlar, yemyeşil ağaçların gölgesinde, kuş cıvıltılarının yankılandığı büyülü bir orman parkı varmış. Bu park, çocukların en sevdiği yermiş çünkü burada her şey sihirliymiş! Kaydıraklar gökyüzüne kadar uzanır, salıncaklar ise rüzgarla dans edermiş. Parkın etrafında kelebekler uçuşur, çiçekler çocuklarla konuşurmuş.
Melina adında sevimli, kocaman gözlü, sarı saçlı bir kız bu parkı çok severmiş. Melina henüz 1 yaşında olmasına rağmen parkta kaydıraktan kaymayı ve salıncakta sallanmayı çok ama çok seviyormuş. Bir sabah, güneş gökyüzünde parıldarken, Melina annesiyle birlikte parka gitmiş. Park, Melina’yı her zaman olduğu gibi neşeyle karşılamış.
Melina’nın gözleri hemen büyük kaydırağa doğru kaymış. Kaydırak, parlak kırmızı renkte ve tepesinde küçük bir kuş yuvası varmış. Melina, neşe içinde kaydırağa doğru koşmuş. Annesi de hemen arkasından onu takip ediyormuş. Melina kaydıraktan kaymaya başladığında, sanki bir kuş gibi havada süzülüyormuş gibi hissetmiş. Kaydırak onu yavaşça aşağıya doğru indirirken, kuşlar şarkı söyleyerek ona eşlik etmiş.
Melina, kaydırağın sonunda yere indiğinde kahkahalarla gülüyormuş. Sonra hemen gözleri salıncağa takılmış. Parkın en güzel salıncağı, büyük bir ağacın dalına asılmış, rengarenk iplerle süslenmişmiş. Melina, annesinin yardımıyla salıncağa binmiş. Annesi salıncağı hafifçe itince, Melina rüzgarla birlikte sallanmaya başlamış.
Salıncak her ileri geri sallandığında, Melina kendini bulutların arasında uçuyormuş gibi hissetmiş. Rüzgar saçlarını okşuyor, kuşlar etrafında uçuyormuş. Aniden, bir kelebek sürüsü salıncağın etrafında dans etmeye başlamış. Melina, kelebekleri izlerken gözleri parlamış. Kelebekler, ona masalsı bir dünyadan fısıldar gibi etrafında dönüyorlarmış.
Melina, bir süre sonra salıncaktan inip çimenlerin üzerine oturmuş. O sırada bir arı, yanındaki çiçeğe konmuş. Çiçek, hafifçe sallanarak, “Merhaba Melina! Benim adım Çiğdem. Doğada her canlının bir görevi vardır. Arılar bizim dostlarımızdır, çünkü çiçeklerimizi polenlerle beslerler” demiş.
Melina, çiçeğin konuşmasına şaşırmış, ama aynı zamanda çok hoşuna gitmiş. Çiğdem, ona doğanın ne kadar önemli olduğunu ve çiçeklerin, arıların, kuşların doğanın dengesini nasıl sağladığını anlatmış. “Doğa, tıpkı senin gibi küçük ama güçlü” demiş Çiğdem.
Melina, bu sözleri dinlerken doğanın ne kadar büyülü ve önemli olduğunu anlamış. Gün batmaya başladığında, Melina annesiyle birlikte eve dönmek üzere parktan ayrılmış. Ama Melina artık biliyormuş ki, her seferinde parka gittiğinde, doğanın ona anlatacak daha çok hikayesi varmış.
Çocuklarınız için isme özel masal yazdırın. Kendilerini özel hissettirecek masallarla onlara unutulmaz anılar bırakın.
Görüşleriniz bizim için çok kıymetli. Masalı okuduktan sonra düşüncelerinizi yazmanızı rica ederiz. Teşekkürler!
