Süper Berk ve onun sadık dostu Turbo, cesaret ve iyilikle dolu bir macerada, ormandaki hayvan dostlarını çeşitli tehlikelerden kurtararak sevgi ve yardımseverliğin gücünü gösterirler.
Bir varmış, bir yokmuş… Göklerde parlayan yıldızların altında, dağların ardında, denizlerin ötesinde, ışıl ışıl bir şehir varmış. Bu şehirde Süper Berk adında cesur, kocaman yürekli bir kahraman yaşarmış. Berk’in hem süper güçleri varmış hem de her yere onunla giden, adeta onun bir parçası gibi olan müthiş bir yarış arabası: Turbo! Turbo, sadece hız yapmakla kalmaz, gerektiğinde uçabilen, suyun üzerinde süzülebilen ve konuşabilen özel bir arabaymış. Onun motor sesi, gök gürültüsü gibi güçlü, farları ise yıldızlar kadar parlakmış.
Bir sabah, Berk ve Turbo güneşin ilk ışıklarıyla birlikte yeni bir macera için yola çıkmışlar. Güneş, onların macera dolu gününe tanıklık etmek istercesine gökyüzünde parlıyormuş. Bir anda Turbo’nun radarında bir uyarı belirivermiş. Ormanın derinliklerinden acil yardım sinyali geliyormuş. Turbo’nun sesinde hafif bir heyecanla, “Süper Berk, sanırım yardıma ihtiyacı olan dostlarımız var!” demiş. Berk, pelerini savurup direksiyona geçmiş ve “Hadi Turbo, dostlarımızı yalnız bırakmayalım!” diyerek gaza basmış.
Ormanın kalbine ulaştıklarında, gölün kenarında minik bir kaplumbağanın ters dönmüş şekilde çırpındığını görmüşler. Kaplumbağacık, suyun içinde yapraklar arasında sıkışmış ve kendi başına dönmesi imkânsız hale gelmiş. Berk, Turbo’ya seslenmiş: “Turbo, halatları hazırla!” Turbo hemen güçlü halatlarını çıkartmış, Berk de kaplumbağanın kabuğuna dikkatlice bağlamış. Turbo, roket hızında çekip kaplumbağayı güvenli bir şekilde karaya çıkarmış. Kaplumbağa biraz ürkek ama minnettar gözlerle Berk’e bakmış ve “Teşekkür ederim, Süper Berk!” demiş.
Berk ve Turbo yollarına devam ederken, birdenbire rüzgârın uğultusu arasında ince bir ses duymuşlar. Başlarını kaldırdıklarında, dev bir çınar ağacının dallarına takılıp kalmış bir yavru aslan görmüşler. Aslan, rüzgârda savrulan yapraklar gibi titriyormuş. Berk, hızla Turbo’dan inmiş, pelerini havada dalgalanmış. Turbo, roket motorlarını çalıştırarak aslanın yanına kadar uçmuş. Berk, nazikçe aslanı kucağına almış, “Sakın korkma, seni eve götüreceğim,” demiş. Aslan, Berk’in sıcak kalbini hissedip rahatlamış ve Berk’in güçlü kollarında güvenle aşağı inmiş. Anne aslan, yavrusunu kucaklayıp Berk’e başıyla selam vermiş.
Berk ve Turbo, kahramanlık yolculuklarına devam ederken, önlerine büyük bir kayalık çıkmış. Kayaların arasında cılız bir ses işitmişler; incecik, ürkek bir tavşan sesiymiş bu. Minik tavşan, yuvasına dönerken koca bir taşın altında kalmış ve kıpırdayamaz hale gelmiş. Berk, Turbo’ya dönüp “Bu sefer süper gücümü kullanma zamanı!” demiş. Berk, tüm gücünü toplayarak koca taşı tek bir hamlede kaldırmış, tavşanı serbest bırakmış. Tavşan şaşkınlıkla Berk’e bakmış, “Sen gerçekten bir süper kahramansın!” diyerek mutlulukla zıplamış.
Güneş yavaş yavaş batarken, Berk ve Turbo kurtardıkları tüm dostlarının güvenle evlerine döndüğünden emin olmuşlar. Ormanın derinliklerinden yükselen kuş cıvıltıları ve hafif esen rüzgâr, günün sonunu huzurlu bir ninni gibi mırıldanmış. Turbo’nun motoru usulca çalışmış, Berk direksiyonu eline almış ve “Bu sadece bir başlangıç, daha kurtaracak çok dostumuz var!” demiş.
Ve böylece, Süper Berk ve sadık dostu Turbo, dostlarını tehlikelerden kurtarmaya, ormanı ve şehri korumaya devam etmişler. Onlar var oldukça, hiçbir hayvan yalnız ve çaresiz kalmazmış. Masal bu ya, belki bir gün sen de Süper Berk ve Turbo’yu gökyüzünde ya da ormanın derinliklerinde bir maceranın peşinde uçarken görebilirsin…
Gökten üç elma düşmüş; biri Berk’in başına, biri Turbo’nun kaportasına, diğeri de bu masalı dinleyen tüm hayalperest çocukların kalbine…
Çocuklarınız için isme özel masal yazdırın. Kendilerini özel hissettirecek masallarla onlara unutulmaz anılar bırakın.
Görüşleriniz bizim için çok kıymetli. Masalı okuduktan sonra düşüncelerinizi yazmanızı rica ederiz. Teşekkürler!
