Arabalar gibi modern araçlar doğa sayesinde var olabilir. Doğayı korumak, gelecekte de güzel yollarda gezebilmemizi sağlar.
Bir varmış, bir yokmuş, yeşillikler içinde bir köy varmış. Bu köyde arabalarla ilgili her şeyi çok seven küçük bir çocuk yaşarmış. Adı Metehan’mış. Metehan henüz 1 yaşındaymış ama arabalar onun en büyük tutkusuydu. Onları sadece oyuncak olarak değil, her gördüğünde gerçek arabaların peşinden koşup hayranlıkla izler, ellerini küçük direksiyonlar gibi çevirerek hayal kurarmış.
Bir gün Metehan, ailesiyle birlikte ormana gitmiş. Arabalar olmadan doğada zaman geçirmek başta ona biraz sıkıcı gelmiş ama ormanın güzelliği yavaş yavaş ilgisini çekmeye başlamış. Çimenlerin üzerinde yürürken bir ses duymuş. “Vınnn! Vınnn!” diye bir ses ağaçların arasından yankılanıyormuş. Metehan şaşırmış ve hemen sesin geldiği yöne doğru bakmış. Gözlerine inanamamış! Küçük bir oyuncak araba ormanın içinde hızla ilerliyormuş. Ama bu sıradan bir oyuncak araba değilmiş; parıl parıl parlayan, doğanın içinde adeta bir sihir gibi hareket eden bir arabaymış.
Metehan merakla arabanın peşine takılmış. Araba sanki ona yol gösterir gibi ağaçların arasında ilerliyormuş. Yolda ilerlerken Metehan, çevresindeki doğayı fark etmeye başlamış. Kuşlar, kelebekler, çiçekler… Ama Metehan’ın gözü hep o parlayan arabadaymış. Küçük araba, bir süre sonra büyük bir ağacın dibinde durmuş ve orada kaybolmuş. Metehan tam yanına gidip ona dokunacakken birden ormanın derinliklerinden başka bir ses gelmiş. Bu kez bir motor sesi! Ama bu ses bir traktörden geliyormuş.
Traktör sesi yavaş yavaş yaklaşırken Metehan heyecanla beklemiş. Karşısına kocaman bir traktör çıkmış! Bu traktör, ormanın içindeki yollarda gezen ve doğadaki bitkileri koruyan özel bir traktörmüş. Traktör, Metehan’a selam vermiş. “Merhaba küçük dostum, ben Doğa Traktörü’yüm. Seninle birlikte doğayı keşfetmeye geldim.”
Metehan gözleri kocaman açılmış, “Merhaba Traktör! Sen gerçekten konuşabiliyor musun?”
Traktör gülümsemiş, “Evet! Çünkü doğanın içinde her şey canlıdır. Bugün sana ormanın nasıl çalıştığını göstermek için buradayım.”
Traktör, Metehan’ı yanına almış ve birlikte ormanın içinden yavaşça ilerlemeye başlamışlar. Yol boyunca ağaçların nasıl büyüdüğünü, kuşların yuvalarını nasıl yaptığını, hatta toprağın nasıl nefes aldığını anlatmış. Metehan, hem traktörün büyüleyici motor sesini dinlemiş hem de doğanın içinde bambaşka bir dünyayı keşfetmiş.
Traktör, “Doğa çok özel bir yerdir Metehan. Arabaları seviyorsun, biliyorum. Ama unutma ki arabaların da yollarını bu güzel doğa verir. Eğer ağaçları, hayvanları korursak, arabalarla gezebileceğimiz güzel yollar hep var olur,” demiş.
Metehan, ormanın içindeki bu harika yolculuğun sonunda doğayı korumanın ne kadar önemli olduğunu anlamış. Traktörle vedalaşıp eve dönerken artık sadece arabaları değil, doğayı da çok seviyormuş.
Çocuklarınız için isme özel masal yazdırın. Kendilerini özel hissettirecek masallarla onlara unutulmaz anılar bırakın.
Görüşleriniz bizim için çok kıymetli. Masalı okuduktan sonra düşüncelerinizi yazmanızı rica ederiz. Teşekkürler!
