Uzak bir köyde, yeşil tepelerin ötesinde, küçük bir kız yaşarmış. Adı Kırmızı Başlıklı Kız’dı, çünkü her zaman başında kırmızı bir başlık taşırdı. Bir gün annesi ona, hasta büyükannesine gitmesi için bir sepet dolusu yiyecek ve içecek hazırlamasını söyledi.
Yola çıkan Kırmızı Başlıklı Kız, ormanda neşeli bir şekilde ilerlerken, bir kurtla karşılaştı. Bu kurt, sevimli ama aç bir ifadeyle ona yaklaştı. Kırmızı Başlıklı Kız, kurdun dostça olduğunu düşünerek ona selam verdi.
Kurt, içtenlikle konuşarak, “Merhaba küçük kız. Nereye gidiyorsun bu güzel günde?” dedi. Kırmızı Başlıklı Kız, hasta büyükannesini ziyaret etmek için yola çıktığını anlattı.
Kurt, nazik bir tavırla, “Oh, o zaman büyükannene hediyeler götürüyorsun. Peki, ona birlikte gidelim mi?” teklifinde bulundu. Kırmızı Başlıklı Kız, kurtun samimi görünüşünden etkilenerek teklifi kabul etti.
Yolda, kurt ve Kırmızı Başlıklı Kız, birbirleriyle sohbet ettiler. Kurt, ormanın güzelliklerini anlattı, Kırmızı Başlıklı Kız ise köy yaşamının hikayelerini paylaştı. Bir süre sonra, büyükannesinin evine vardıklarında, kurt teşekkür edip ormana geri döndü.
Büyükannesinin kapısını çalan Kırmızı Başlıklı Kız, içeri girip sepeti büyükannesine gösterdi. Büyükanne, torununun sürprizinden çok mutlu oldu. Kırmızı Başlıklı Kız, kurtla geçirdiği macerayı büyükannesine anlattı, ancak ona kurtun aslında dostça bir kurt olduğunu söylemedi. Büyükanne ise torununun masumiyetine gülerek, “Kim bilir, belki de ormanda dost canlısı kurtlar var” dedi.
Ve öylece, Kırmızı Başlıklı Kız’ın unutulmaz bir günü, ormanda tanıştığı kurtla dolu bir masal olup köyde dilden dile dolaştı.